Wentylacja jest izolacją, tak jak Stan Laurel był dla Olivera Hardy'ego: rzeczywiście bardzo różni się, ale myślenie o jednym jest praktycznie niemożliwe bez odniesienia do drugiego.
Cel izolacji jest dwojaki: puszyste maty z włókna szklanego, luźne wypełnienie lub sztywne panele izolują Cię od zimna na zewnątrz i uszczelniają ciepło generowane przez system grzewczy. Odpowiednia bariera izolacyjna oszczędza energię, ponieważ utracone ciepło (lub chłód w przypadku klimatyzacji) przekłada się na dodatkowe paliwo, które należy zużyć, aby zrekompensować straty.
Wartość R jest kluczowym pojęciem. Wartość R jest miarą zdolności izolacyjnej. W zimnym miejscu, takim jak, powiedzmy, Minneapolis, potrzebujesz wysokich wartości R, być może R-38 w sufitach i R-19 w ścianach i podłogach. W przypadku izolacji z włókna szklanego oznaczałoby to warstwy o grubości odpowiednio dziesięciu i pięciu cali. Projektując dom z grubymi warstwami izolacji, projektant określi grubości ścian i stropów, które będą adekwatne do przyjęcia grubszych warstw izolacyjnych. Dlatego wiele nowych konstrukcji w klimacie północnym ma ściany oprawione w ramy o wymiarach dwa na sześć, a nie dwa na cztery, co zapewnia dodatkowe dwa cale przestrzeni na sztywną izolację i dodatkową wartość R.
Ale co z tym połączeniem izolacja-wentylacja? Tam, gdzie jest dużo izolacji, potrzebna jest również odpowiednia wentylacja. Izolacja musi „oddychać”, aby wykonać swoje zadanie, więc musi istnieć przepływ powietrza na zewnętrzne powierzchnie izolacji. Paradoksalnie izolację należy uszczelnić również na powierzchniach wewnętrznych. Ściany lub sufity muszą być wyłożone paroizolacją, warstwą wodoszczelnego materiału. Do niedawna była to typowa folia gipsowa z polietylenu, ale pojawiły się również nowe, zastrzeżone produkty, które zostały zaprojektowane specjalnie do stosowania jako paroizolacja.
Paroizolacja ma na celu ograniczenie przemieszczania się wilgoci. Kiedy cząsteczki wody unoszące się w powietrzu, które normalnie znajdują się w domu, przechodzą przez izolację, kondensują się, gdy spotkają się z chłodniejszym powietrzem w ścianie. Kondensacja będzie się wówczas gromadzić, a izolacja stanie się wilgotna. Ma to dwie konsekwencje: po pierwsze, mokra izolacja jest bardzo nieefektywnym izolatorem; po drugie, wilgoć w ścianach lub sufitach domu może prowadzić do łuszczenia się farby na zewnątrz lub wewnątrz, a nawet gnicia i gnicia konstrukcji drewnianych.
Jeśli dodasz izolację na strychu, prawie na pewno będziesz musiał również dodać wentylację. Opcje obejmują otwory wentylacyjne w podbitkach (spód dachu wystaje na zewnątrz), dach lub ściany domu. Te otwory wentylacyjne pomogą również utrzymać chłód w domu latem. Zasadą jest jedna stopa kwadratowa wentylacji na każde pięćset stóp kwadratowych izolowanej powierzchni.
Innym słowem często wypowiadanym w tym samym tchu co izolacja jest infiltracja. Infiltracja odnosi się do przepływu powietrza, które dostaje się do domu przez szczeliny wokół okien, drzwi, skrzynek elektrycznych i innych otworów zewnętrznych. Prawidłowo zainstalowana bariera paroszczelna odcina wiele infiltracji, a zewnętrzna część nowego domu jest zwykle owinięta w folię domową, powłokę przypominającą tkaninę, która zastąpiła impregnowany smołą papier budowlany, który przez wiele lat był standardem. Nowsze okłady domów noszą zastrzeżone nazwy, takie jak Typar i Tyvek. Produkty te służą podwójnemu celowi: jednoczesnemu ograniczaniu infiltracji powietrza, umożliwiając jednocześnie ucieczkę wilgoci.