Ławka do drewna jest tak dla warsztatu, jak bazy dla gry w baseball: bez odpowiedniej ławki, przy której będziesz pracować, będziesz jak biegacz, który nie ma dokąd pójść. Ale w przeciwieństwie do diamentów baseballowych kształt, proporcje i wielkość stołów warsztatowych są nieskończenie zmienne.
Jeśli istnieje jedna stała w ławkach dzisiejszych i dawnych, to właśnie ich różnorodność. Dobra ławka to taka ławka, która odpowiada potrzebom użytkownika, która pomaga pracownikowi szybciej, lepiej lub bezpieczniej wykonywać swoje zadania. Krótko mówiąc, nie ma jednego modelu, który odpowiadałby każdemu.
Co to jest ławka do obróbki drewna?
W starożytności ławka stolarza składała się z deski lub kłody z czterema rozstawionymi nogami. Potomkowie tych ławek są produkowane dzisiaj, zwykle z wierzchu sklejonych płyt z twardego drewna. Obecnie normą są cztery proste nogi podtrzymujące masę powyżej, często z szelkami i półką poniżej. Pomimo ulepszeń, powiązanie z poprzednikami greckimi i rzymskimi jest nadal widoczne.
Stoły warsztatowe mają płaskie blaty, choć czasami z tyłu znajduje się wgłębienie zwane studnią narzędziową, w której znajdują się narzędzia i komponenty (i zapobiega ich wypadaniu). Jedną z zalet zagłębienia w blacie ławki jest to, że nawet z różnymi przedmiotami w zagłębieniu, duży arkusz materiału można nadal rozłożyć płasko na całej powierzchni ławki; zawartość narzędzia dobrze nie zakłóca.
Przednia krawędź stołu stolarskiego jest zwykle wyłożona kwadratowymi otworami rozmieszczonymi w regularnych odstępach. Otwory te utrzymują łapy stołowe i zaciski mocujące w celu zabezpieczenia obrabianych elementów. Niektóre modele stolarki stoją pod blatem ławki wyposażone są w pojedyncze szuflady do przechowywania, inne kilka szuflad, a nawet szafki wbudowane w podstawę przypominającą skrzynkę.
Z tyłu wiele ławek ma również wycięty w nich otwór na narzędzia. Używane narzędzia, takie jak dłuta i wkrętaki, można tymczasowo wsunąć do szczeliny, a uchwyty wystające z blatu stołu są łatwo dostępne.
Choć jego elementy są proste, stół warsztatowy to coś więcej niż blat z nogami, studnią i kilkoma otworami. Praktycznie wszystko w warsztacie w pewnym momencie zatrzymuje się na ławce, nawet jeśli tylko między operacjami na innych stanowiskach. Planowanie i układanie, cięcie i kształtowanie, montaż i wykańczanie – wszystko to można i często wykonuje się na blacie. Im lepszy projekt i im lepiej dopasowany jego rozmiar i konfiguracja do twoich prac, tym wydajniejsze będzie to narzędzie.
Jakiej ławki potrzebujesz?
Rozważ poniższe pytania, jeśli nie masz pewności.
ROZMIAR? KSZTAŁT?
Co mają wspólnego wszystkie ławki? Każdy ma powierzchnię roboczą na górze, która jest zasadniczo płaska. W przeciwnym razie stoły warsztatowe wydają się być tak różnorodne, jak zastosowania, do których są przeznaczone.
Widziałem antyczne ławki stolarzy, które mają szesnaście i siedemnaście stóp długości, ponad trzy stopy szerokości i są podtrzymywane przez tuzin szuflad i drzwi – a ważą tyle, co ścięty dąb. W przeciwieństwie do tego, szafki jubilerskie wydają się być na skalę domku dla lalek, z małymi narzędziami do dopasowania. Dla większości z nas jednak ograniczenia przestrzenne wykluczają największe, a najmniejsze po prostu nie są wystarczająco duże.
Dobry rozmiar ma od pięciu do siedmiu stóp długości i od dwóch do trzech stóp szerokości.
STAŁE CZY PRZENOŚNE?
Jest to rozróżnienie, które w dużej mierze decyduje o wyborze ławki: czy ma pozostać nieruchoma, czy musi się składać, przetaczać lub w inny sposób zmniejszać się między zadaniami? Duże, ciężkie ławki są bardziej stabilne i ogólnie lepiej przystosowane do różnych prac (czasem kilka na raz). Ale im większa ławka, tym więcej kłopotów wiąże się z jej przechowywaniem. Przenośne stoły warsztatowe są stosunkowo lekkie i można je przenosić z miejsca pracy na miejsce pracy i pakować poza zasięgiem wzroku, gdy nie są używane.
JAKA WYSOKOŚĆ JEST WŁAŚCIWA?
Stare ławki są zwykle niższe. Ludzie byli wtedy niżsi, to część wyjaśnienia. Ale innym czynnikiem jest dźwignia: gdy narzędzia są napędzane wyłącznie ludzkimi mięśniami, dźwignia i grawitacja są nieocenionymi sojusznikami, których należy pozyskać. Niższa powierzchnia robocza pozwala na większy nacisk z góry.
Jeśli masz wybór wysokości ławek, tak jak będziesz chciał zrobić własną ławkę, może się okazać, że wskazane jest ustawienie jej na taką samą wysokość jak piła stołowa lub piła promieniowa. W ten sposób jej powierzchnia może być wykorzystana jako przedłużenie stołu do podtrzymywania przycinanych długich desek.
Jedną z tradycyjnych zasad stosowanych w przypadku ławek jest to, że powinny one mieć mniej więcej wysokość stawu biodrowego użytkownika. W praktyce oznacza to na ogół przedział od trzydziestu trzech do trzydziestu sześciu cali.
Pamiętaj, aby pamiętać o zaskakującej gamie akcesoriów stołowych, z których niektóre mogą sprawić, że Twoja ławka będzie bardziej użyteczna. W przypadku większości ławek niezbędne są między innymi przyrządy, psy, ograniczniki i zaciski, podobnie jak imadła. Zanim kupisz lub zbudujesz swoją ławkę, zdecyduj, jakie są Twoje potrzeby w zakresie urządzeń, które będą mocno trzymać obrabiane przedmioty.
Narysuj sobie obrazek
Podobnie jak w przypadku całego warsztatu, prosty rysunek stołu warsztatowego może pomóc w przemyśleniu potrzeb i określeniu wymaganych materiałów, jeśli zdecydujesz się stworzyć własne. Ponownie papier milimetrowy ułatwia zadanie.
Możesz nawet chcieć postawić się na zdjęciu. Jeśli twoja przestrzeń warsztatowa już istnieje, znajdź duży kawałek tektury, płyty ściennej lub sklejki, który jest mniej więcej wielkości blatu, który sobie wyobrażasz. Znajdź kilka stołków lub krzeseł, może kilka książek i zamień je w słupki, aby podtrzymać „blat”. Czy jest za duży na przestrzeń? Czy jest wystarczająco duży dla zadań, które przewidujesz, że zostaną na nim wykonane?
Kiedy już zdecydujesz się na odpowiedni kształt i rozmiar, zdecyduj, gdzie pójdzie imadło. A może będą dwa imadła? I czy będziesz miał jeden zestaw psich norek, czy dwa. Przemyśl to, a następnie wróć do swojego papieru milimetrowego.
Jeśli zdecydujesz się na ławkę z szufladami lub szafkami wbudowanymi w podstawę, nie zapomnij o przestrzeniach na palce: zostaw miejsce na palce stóp o głębokości około trzech cali i szerokości czterech cali na poziomie podłogi, podobnie jak szafki kuchenne. Brak miejsca na palce oznacza, że zawsze będziesz kopał w ścianę lub boki szafek, co jest uciążliwe, a z narzędziami w ręku potencjalnie niebezpieczne. Aby sięgnąć do tyłu blatu, będziesz musiał się bardziej pochylić.