Różni projektanci mają różne style pracy. Niektórzy stosują podejście typu „idźmy po to”, a ich wstępne szkice są zaskakująco szczegółowe i dopracowane. Jednak wielu projektantów robi to krok po kroku. Ich wczesne szkice są abstrakcyjnymi, zazwyczaj szorstkimi zapiskami ołówkiem, które mają sugerować podejście nie tyle wizualne, co intelektualne.
Jeśli twój architekt zaczyna od szkiców, zobaczysz niewielkie poczucie stylu, wymiaru, a nawet kształtu, ale zostaniesz poproszony o zastanowienie się nad doodlami jako reprezentującymi w sposób tematyczny charakter przestrzeni, w której budujesz wzorce ruchu. i wzajemne relacje między przestrzeniami. Z drugiej strony, jeśli dokumenty, które przekazałeś projektantowi, jasno określają Twoje pragnienia, może on przybyć z rysunkami, które są rozpoznawalne jako plany pięter, a nawet rysunki elewacji i perspektywy. Wtedy dyskusja może skoncentrować się na szczegółach znacznie wcześniej.
Bez względu na podejście, projektant prawdopodobnie będzie chciał usiąść i przejrzeć z tobą wczesne plany. Projektant-architekt wyjaśni swoje zamiary wykonania projektu tak, jak ma i przedyskutuje z tobą wszelkie reakcje.
Jeśli dałeś mu swoje szkice lub notatki, to, co ci zwraca, powinno być znajome. Jeśli na początku nie widzisz na jego rysunkach tego, czego spodziewałeś się zobaczyć, skup się na tym, co jest inne. Czy wizja projektanta jest pod pewnymi względami lepsza, a pod innymi nie? Poproś swojego architekta, aby wyjaśnił ci swoje powody tego, co zrobił.
Po części chodzi o to, żeby mieć otwarty umysł. Musisz dać swojemu projektantowi możliwość zareagowania na zadanie, które jej przydzieliłeś. Okaż jej uprzejmość słuchania jej tak jak ciebie. Twój architekt weźmie twoje materiały i pochłonie to, co powiedziałeś. Wykorzysta własne szkolenie, doświadczenie i instynkt. Nawet jeśli na początku nie podoba ci się to, co zrobiła, daj temu szansę.
Bardzo ważne jest również, aby zapytać o wszystko, czego nie rozumiesz.
SZKIC WSTĘPNY
Powinny one prawdopodobnie wyglądać znajomo. Zobaczysz elementy z istniejącego domu, które rozpoznasz. Nawet nowe części powinny przynajmniej częściowo odzwierciedlać Twoje pomysły i życzenia. Jeśli pierwsze szkice nie przypominają tego, co widziałeś oczami wyobraźni, spróbuj przejrzeć wszelkie szczegóły wykończenia, które wniósł projektant. Czy widzisz te same kształty i relacje, o których mówiłeś wcześniej? Jeśli doszło do poważnego odejścia, zapytaj dlaczego.
Zadaj sobie pytanie, czy projekt odpowiada Twoim potrzebom: jeśli nie, powiedz to.
Dobrym pomysłem jest życie z zestawem wstępnych szkiców przez dzień lub dwa, zanim udzielisz projektantowi formalnej odpowiedzi. Niech inni w twoim domu też je przestudiowali. Architekt lub projektant bez wątpienia będzie robił notatki na temat twoich reakcji, gdy ci je pokazuje i gdy wyrażasz obawy dotyczące rozmiaru tego lub jego braku. Jednak prawie zawsze twoja odpowiedź dzień lub dwa później jest bardziej rozsądna, przemyślana i kompletna niż w chwili, gdy po raz pierwszy stajesz przed nowymi kształtami, myślami i wizjami.
Wszyscy przyprawiają o ból głowy, gdy kibitują przyjaciele lub krewni („Nie zrobiłbym tego w ten sposób, gdybym był tobą”), ale jeśli nie jesteś pewien swoich odczuć co do tego, jak wyłania się plan, możesz chcieć się zaangażować jeden outsider, którego upodobania są zgodne z twoimi. Uważaj, aby ta osoba cię nie zdominowała. To przecież twój dom ma zostać wyremontowany.
Kiedy rozmawiasz o rzeczach ze swoim projektantem, przygotuj notatki, które cię poprowadzą. Zbędna jest drobiazgowo napisana i sformułowana litera, ale ważne jest posiadanie starannie przygotowanej listy. W ten sposób niczego nie zapomnisz i będziesz mieć pojęcie o liczbie zgłaszanych problemów. Możesz nawet odkryć, zanim porozmawiasz z architektem, że istnieje pewien wzorzec problemów, dzięki czemu można poczynić jeden ogólny komentarz, który obejmuje kilka mniejszych kwestii.
Bądź szczery ze swoim architektem. Nie bądź osobisty, jeśli naprawdę czegoś nie lubisz, ale bądź szczery, mówiąc, że to nie działa dla ciebie. Jeśli to w ogóle nie działa, powiedz to, ale jednocześnie upewnij się, że Twoja odpowiedź jest uczciwa. To, że nie jest to, czego się spodziewałeś, nie oznacza, że jest złe. To może być lepsze niż pierwotnie myślałeś – w końcu zatrudniłeś specjalistę, który wykona najlepszą pracę, jaką może, i być może dzięki jej wyszkoleniu i doświadczeniu dostrzeże rzeczy, których ty nie mogłeś. Uwzględnij rysunki w sposób uczciwy.
Bądź tak elokwentny, jak tylko możesz, dlaczego nie jesteś zadowolony. Im bardziej konkretnie omówisz swoje zastrzeżenia, tym bardziej prawdopodobne jest, że będzie on w stanie wprowadzić pożądane zmiany w następnym zestawie planów.
Rozważając plany, pomyśl o życiu, harmonogramach i zwyczajach ludzi, którzy będą tam mieszkać. Wyobraź sobie siebie w każdych drzwiach, siedzącą w każdym kącie. Co widzisz w pokoju, przez okna, patrząc na korytarze?
Aha, i jeszcze jedno: jeśli podoba ci się to, co widzisz, nie wahaj się tego powiedzieć. Projektanci lubią akceptację tak samo jak inni ludzie.
WSTĘPNE PLANY
Ile zestawów planów zobaczysz? Najwcześniejsze rysunki będą najbardziej uogólnione i będą tak samo do dyskusji, jak cokolwiek innego. Może upłynąć jeden lub wiele zestawów wstępnych szkiców, zanim będziesz zadowolony z kierunku, w jakim zmierza budynek. Ale kiedy już będziesz pewny ogólnego podejścia, nadszedł czas, aby przejść do wstępnych planów.
Jeśli widzisz kilka zestawów wstępnych planów, każdy zestaw powinien zawierać więcej szczegółów niż poprzedni i powinien zawierać zmiany omówione w poprzednich wersjach. Zanim jednak wstępne plany ustąpią miejsca ostatecznym planom i specyfikacjom, powinieneś uzyskać najlepsze oszacowanie całkowitego kosztu przez architekta. Nigdy nie jest za wcześnie, aby mówić o budżecie (budżecie budowlanym, a nie opłacie projektowej), ponieważ Twój architekt powinien wiedzieć od pierwszej sesji, jaki jest Twój zakres finansowy. Ale w tym momencie realistyczne jest szczegółowe określenie kosztów.
Na tym etapie do obrazu wkraczają „systemy robocze” – systemy elektryczne, wodno-kanalizacyjne, grzewcze i klimatyzacyjne. W tym momencie przydatne są również określone materiały. Drzwi, okna, okładziny ścienne i tak dalej są tutaj brane pod uwagę. Również na tym etapie (jeśli wprowadzasz większy dodatek) Twój architekt przygotowuje „specyfikacje zarysu” (wstępne zestawienia materiałów i instrukcje używane do celów szacunkowych).
Niektórzy klienci lub architekci poproszą wykonawcę o przyłączenie się na tym etapie. Wykonawca może być w tym momencie przydatny do celów szacunkowych. Ponadto może być w stanie zaoferować praktyczne rozwiązania, od osobistego doświadczenia po pewne problemy, rozwiązania, których Twój architekt może nie zaoferować.
Ostatnią czynnością, którą należy wykonać przed poinstruowaniem architekta/projektanta, aby wykonał ostateczne plany, jest przestudiowanie ostatniego zestawu wstępnych planów w jednym pomieszczeniu na raz. Upewnij się, że rozumiesz, co się dla Ciebie robi. Jeśli otrzymasz szkic od architekta i nie jesteś pewien, jak naprawdę wygląda ta sypialnia o wymiarach 8 na 12 stóp, którą narysował, zmierz podobny pokój lub pokoje w swoim domu, aby zorientować się, jak by to wyglądało. powiększony lub zmniejszony do 8 na 12.
Wysokość sufitu również powinna być widziana, a nie tylko wyobrażana. Jeśli myślisz o wysokim 20-metrowym suficie, znajdź go i przeżyj. Możesz odkryć, że 12 stóp jest równie dramatyczne, lub że przestrzeń w pomieszczeniu, które planujesz, jest skarłowaciała i czujesz się jak w odwróconym pudełku po butach, a nie w pałacu.
Upewnij się, że Twoje meble pasują. Sprawdź lokalizację każdej oprawy oświetleniowej i każdej wtyczki; czy jest ich wystarczająco dużo? Ponownie wyobraź sobie, że żyjesz w przestrzeni: czy wszystko wydaje się być takie, jak chcesz?