Etykiety są mylące. Rozważ na przykład organiczne, niemodyfikowane genetycznie i wolne od klatek. Wszystkie mają jedną wspólną cechę – przemawiają do konsumenta dbającego o środowisko. Kupujemy przedmioty zapakowane w te etykiety, ponieważ sprawia to, że czujemy się dobrze, tak jakbyśmy robili swoją część, by dbać o Matkę Naturę. Ale jeśli nie rozumiemy ich znaczenia, trudno jest ocenić wpływ naszych wyborów na kupowane przez nas towary. Na przykład biodegradowalny i kompostowalny to słowa wyzwalające często używane zamiennie. Ich znaczenia są zupełnie inne. W dalszej części przeanalizowaliśmy etykiety - biodegradowalne a nadające się do kompostowania - aby pomóc Ci określić, czego należy, a czego nie należy używać w procesie kompostowania w domu.
Biodegradowalny nie oznacza kompostowalny.
Chociaż wszystkie materiały nadające się do kompostowania są biodegradowalne, nie jest odwrotnie. Substancje takie jak owoce, warzywa, liście i nieprzetworzone drewno, które rozkładają się naturalnie przez mikroorganizmy, takie jak grzyby i bakterie, są uważane za biodegradowalne. Jednak te produkty, które są oznakowane jako kompostowalne, muszą podlegać kontrolowanej przez człowieka biodegradacji, która ma miejsce, gdy ścisła kontrola ciepła, wilgoci i cyrkulacji powietrza przyspiesza proces rozkładu. Naturalne tempo rozkładu jest różne i występuje szybciej w ogryzkach jabłoni i jesiennych liściach w porównaniu z marchewką i szyszkami. Rezultatem jest uszlachetniona poprawka gleby zwana próchnicą, która dodaje cenne składniki odżywcze roślinom i krajobrazom.
Większość biodegradowalnych tworzyw sztucznych nie rozkłada się w kompoście przydomowym.
Producenci tworzyw sztucznych określają swoje produkty jako biodegradowalne lub kompostowalne, co jest prawdą w ściśle kontrolowanej operacji kompostowania przemysłowego. Kluczową kwestią do zapamiętania jest to, że większość materiałów, w tym plastik, ostatecznie ulega biodegradacji; niektóre po prostu trwają znacznie dłużej niż inne. Większość z tych tworzyw sztucznych wymaga użycia kontrolowanego kompostowni, aby je „ugotować”. Wiele tworzyw sztucznych, niezależnie od tego, czy są one oznakowane biodegradowalnymi, czy nie, trafia na wysypiska śmieci, gdzie są pokryte innymi odpadami, co pozbawia je powietrza i światła ultrafioletowego niezbędnych do zajścia biodegradacji. Niestety, przekształcenie biodegradowalnego plastikowego pojemnika lub torby w kompost jest mało prawdopodobne w życiu przeciętnego domowego kompostownika. Kompostowniki domowe mogą kupować torby z etykietą kompostowalną do domu, ale generalnie są one droższe i nie ma gwarancji, że twój stos kompostu utrzyma odpowiednią równowagę ciepła, wilgoci i cyrkulacji powietrza, aby je rozłożyć.
Wysoce biodegradowalne materiały najlepiej nadają się do domowego kompostu.
Przepis na kompost wymaga proporcji 2:1 składników brązowo-zielonych, ale nawet najbardziej nieumiejętny kompostownik może zrobić kompost z wysoce biodegradowalnych materiałów. Brązy to źródła węgla, które dostarczają drobnoustrojom energii do przetwarzania surowca. Tekturowe kartony po jajkach, tubki po papierze toaletowym i suche jesienne liście to brązowe składniki. Do zielonych składników należą m.in. ścinki trawy, fusy po kawie i skórki od bananów. Są to źródła azotu, które dostarczają mikroorganizmom białka, którego potrzebują do wykonywania swojej pracy. Wszystkie te składniki szybko ulegają biodegradacji w przydomowym kompostowniku lub stosie. Niezależnie od tego, czy jesteś leniwym kompostownikiem, który dodaje składniki bez zwracania uwagi na proporcje, czy też starasz się zrównoważyć stos, aby jak najszybciej wyprodukować kompost, obie metody działają. Pracowity kompostownik przydomowy po prostu przyspieszy humus.
FTC reguluje terminy biodegradowalne i kompostowalne, ale konsumenci często nie rozumieją ich znaczenia.
Federalna Komisja Handlu (FTC) reguluje oświadczenia marketingowe dotyczące produktów ekologicznych i nadzoruje, czy produkty oznakowane jako kompostowalne lub biodegradowalne wprowadzają konsumentów w błąd. Zgodnie z wytycznymi FTC, kompostowalność oznacza, że produkt lub opakowanie będą rozkładać się mniej więcej w takim samym tempie, jak inne materiały w pryzmie kompostu. Marketerzy muszą również ujawnić, czy produkt jest bezpieczny do kompostowania w domu. Aby produkt mógł być oznaczony jako biodegradowalny, musi być zdolny do degradacji w środowisku, w którym jest powszechnie usuwany i całkowicie rozłożyć się na elementy występujące w przyrodzie w krótkim czasie. Na przykład worek na śmieci oznaczony jako biodegradowalny może się całkowicie zepsuć w testach laboratoryjnych, w których jest zakopany w glebie z dobrą cyrkulacją powietrza i wody. Jednak w prawdziwym świecie worki ze śmieciami leżały na wysypiskach w warunkach odmiennych od tych z testów, dlatego twierdzenie to jest mylące.
Etykietowanie zwykłych przyborów jako nadających się do kompostowania: to skomplikowane.
Widły, kubki, słomki i talerze na bazie roślin stają się coraz bardziej powszechne, ponieważ konsumenci koncentrują się na zmniejszeniu śladu węglowego. Tego typu produkty, zwane również bioplastikami, są wytwarzane ze skrobi roślinnej z upraw takich jak pszenica, kukurydza i buraki. O ile przedmiot nie jest oznaczony specjalnie do kompostowania w domu, załóżmy, że nadaje się on do kompostowania tylko w kompostowni przemysłowej. Niestety, wiele firm zajmujących się utylizacją śmieci nie jest przystosowanych do obsługi specjalnej obróbki, której wymagają te produkty, więc najlepiej nie dodawać ich do pojemnika na surowce wtórne. Zadzwoń do swojego lokalnego rządu lub restauracji, która używa naczyń kompostowalnych, aby dowiedzieć się, gdzie możesz je zabrać do właściwego kompostowania.